Çay karasý içimlik gözlerinle Vaktim daralmadan gel sevgilim Bilirsin ömür dediðin gelir senle Gider senle Ölüm dediðinse Bir kaç metre kefenlik ve kazýlmýþ derinlik, üzülme Hasret aramýzda hasetlikle meþgul Gitme diyorsa þeytan kandýrýyorsa seni hala O’nu dinleme Yine de gel bana çaykaram Sol baðrýndaki kýrmýzý duvaðýnla Bir gün daha bitiyor bak! Kapanmak üzere ruh perdem Güller, karanfiller koklanýr her dem Seni son bir kez görmeden göçmek istemem Gel Gelirken iki bardaklýk da çay getir evdeki demliðinden Ýçeriz son kez Ölüm de çaykarasý deðil midir zaten Vedamý çayla yapmak isterim birtanem Yanýnda þeker niyetine sen Azrail ruhumu çekerken bedenimden Elimde ince belli çay bardaðým Baþucumda kederli gülümsemen Höpürdeterek yudumlayacaðým Öyle bir içeceðim ki ecelli çayý o an Azrail bile iþtahlanacak içmek isteyecek inan Ardýndan titreyecek caným Seni istemeden aðlatýrken Ölüm bekçisi haykýracak kulaðýma Vakit geldi tamam...
Nurcan Talay Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülserçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.