CANDAN DA YAKIN

Elime kalemi aldýðým zaman
Sen yazýlýyorsun, gerisi saman...
Bazen þiir bazen öykü ve roman…
Uzaklarda mýsýn? Candan da yakýn!
Ne olur orda kal, kaybolma sakýn!

Kimseye yüzlerce þiir yazýlmaz!
Yüreðe kazýnýr, buza yazýlmaz!
Bu benim kaderim, sana yazýlmaz.
Sen yanýmda mýsýn? Candan da yakýn!
Ne olur, yerleþ kal, yok olma sakýn!

Her günüm, her saat, her anýmdasýn
Sýcacýk dolanan al kanýmdasýn.
Dedim ya güzelim, sen canýmdasýn!
Hatta daha yakýn, candan da yakýn!
Ne olur, ben ol kal, sen olma sakýn!

Onur BÝLGE

VURGUNUM BEN SANA

Bir çýðýn düþmesi sese baðlýdýr
Koptum, davet eden sese vurgunum!
Döndüm döndüm... Çýlgýn gönlüm daðlýdýr
Sana kavuþtuðum için durgunum
Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum!

Ya acýmasýzca itmiþim seni
Ya da paramparça etmiþim seni! ..
Ne zaman býrakýp gitmiþim seni?
Arkandan koþtuðum için yorgunum
Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum!

Çýðýn kalbi vardý, sýcaklýðý da...
Hücre hücre farklý berraklýðý da...
Beyazda gizlenen ufaklýðý da...
Fark edemediðin için dargýným
Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum!

Büyüyerek, ezip geçtim, her yeri! ..
Uzaklaþmasaydýn, gelseydin beri! ..
Bir ceset olarak girdin içeri
Hem mezarýn oldum, hem de sorgunum
Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum!

Onur BÝLGE


Sosyal Medyada Paylaşın: