Şimdi Gidiyorsun Ya

Þimdi Gidiyorsun Ya

Þimdi bir otel odasýnýn vardiyalý yalnýzlýðýný bölmüþken bedenim.
Bilmem ben nerelerdeyim.
Belki ellerinde.
Tutup da býraktýn sandýn,
Götürdün öylece belki de küçük bir bebek gibi.
Belki hala dudaklarýnda asýlýyým.
Hatýrlar mýsýn?
Gölgem gölgeni öperdi biz uslu dursak.
Belki de adýný özlemek koymalý bu çilenin.
Hiç ayrýlmamýþ sanarken tenlerimizi.
Uzaklar bile yetmezken þimdi mesafelerimize.
Biz hala bizi aldatýyoruz…

Þimdi gidiyorsun ya.
Þehrin ýþýklarý tek-tek kararacak.
Günün ortasýnda karanlýða boðacaksýn þehri.
Deniz mavi olmayacak artýk.
Simsiyah kesilecek dalgalarý.
Her bir tokadý ben yiyeceðim kýyýlardan önce.
Hiç bir yetim benim kadar kimsesiz olamaz artýk.

Þimdi gidiyorsun ya.
Büttüüüün yalnýzlýklarý baðlayacaksýn kýyýlarýma.
Güneþ doðmayacak artýk.
Gece ne hilali salacak yanýma ne de dolunayý.
Bende yavaþça kararacak yok olacaðým.

Ben ardýnda sadece hasretinle savaþmayacaðým.
Birde þeytan olacak direneceðim.
Yaþama onsuz öl diyecek.
Allah korkusunu ayakta tutmanýn savaþýný verirken
Birde hasretini çekmek çok yakacak canýmý.
Hiç bir ayrýlýk hiç bir caný acýtmayacak bu kadar.
Bir þair hiç bir zaman bu kadar aðlatamayacak mürekkebi.
Alfabe yetmeyecek acýlarýna yokluðunun.
Sen yavaþça uzaklaþýrken
Bu þehir yok olacak.
Oysaki dünleri sendin.

Otel odasýnda bir boynu bükük
Bir yetim þair kalacak sen gittiðinde.

Gidiyorsun ya…
Yavaþça küçülüyor ufacýk oluyorsun.
Görmüyorsun burada beni yutarcasýna büyüttüðün hasreti.
Hiç bir çýðlýðým yakýnlarýna varmayacak biliyorum.
Belki de sen gitmene gitme diyeceksin
Ama
Ben burada kaldým diyemeyeceðim hiç bir zaman.
Ýki ayaðýn iki gözüm olacak.
Ve sen ne kadar uzaklaþýrsan o kadar akacak gözyaþlarým
Eteklerine yetiþmese de sesim



Beni hiç kimse bu kadar aðlatamayacak mesela.
Çiçekler rengârenkken
Ben hep simsiyah gölgelerini göreceðim.
Baþýmý ne zaman gökyüzüne kaldýrsam
Her bulut parçasý seni çizecek bana.
Ve ben Allaha bir kuþ olmak için binlerce kez yalvaracaðým.

Herkes yalancý olacak.
Sen kalmak isterken gittin ya.
Artýk hiç kimse güven vermeyecek bana.
Belki Allah bile darýlacak
Neden Ben deðil de o diye diye
Tüm insanlýk tek cins olacak gözümde.
Ve ben asla kimseye kadýným demeyeceðim.


Þeytan ve Azrail hiç olmadýðý kadar fazla mesai yapacak artýk.
Sen þimdi gidiyorsun ya.
Beni deðil hayatýmdaki her þeyi öksüz býrakacaksýn.
Annemin bir oðlu olmayacak artýk.
Bir dostu, bir abisi, bir kardeþi olmayacak artýk kimsenin.
Sen arkaný dönmeden giderken
Peþine takýp sürükleye-sürükleye götürdüðün kalbimi
Yavaþça öldürdüðünü hiç bilmeyeceksin.
Belki tenim arkanda kalacak.
Ya ben nerde olacaðým hiç düþündün mü?

Koca bir alev yükselecek bu þehirden!
Bu kez seni öpmeyeceðim karþýsýnda.
Bu kez çalý çýrpý toplamayacaðým beslemek için alevleri.
Tüm anýlarý yakacaðým ardýndan.
Belki beni de atacaðým hasretin alevlerine…

Hani prangalarla baðlanmýþtýk ya birbirimize.
Gittin diye biri boþ kalacak sanma sakýn.

Ben söz vermiþtim.
Sensiz yaþayamam diye.
Sözümü tutacaðým.

01 – 08 – 2009 13 – 08

Ýbrahim BAYSU

Siz þiirlerimi okurken aðlýyorsanýz ben yazarken ölüyorum…
sR___

Sosyal Medyada Paylaşın: