Duyuyor musun kalbýmden gecen treni...? senin için bekliyor son gününü. karabasanlar çökmeden,alýnmadan ellerimden... son bir kez sen ol yanýmda seferi bitsede hayatýmýn yanýma gelir misin ziyarete... þöyle bakýyorum da hani o günlerimiz, o sesi kalbimizde çýnlayan deniz kýyýlarý ,senin ellerin gözlerimde sýcacýktý,benimkiler seni bekledi hep... senin gülüþünü bekledi ... son vapuru beklerken duydum son nefesini,gitmek hiç bu kadar acý deðildi benim için kaymýþtý üstü açýk sevgi sözleri üzerimden ...hayatýn kaymak satýmý gibi tükenen kalbimde sen de bitiyordun. kahpesi gelmiþ her güneþin sonu olduk biz sonbarýn haberi bazen bahar havasý verdi gözümde her ne kadar da sen olmasan yanýmda...
ama artýk kalmadý baharýmýn sabrý büyük düþlerimiz vardý...sesin yittikçe ben de kayboldum artýk... gidiyorum,hoþçakal gözüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairlik ve soyutluk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.