Bakýþlarý kaybolmuþ, Ýstanbullu güzelin,
Sevdânýn kol gezdiði, Beyoðlu yollarýnda,
Bir bahar mevsiminde erguvan olmuþ gelin,
Pembe, mâvi çiçekler tâc olmuþ kollarýnda
Ýstanbul ýþýklarý sâkin sâhile vurur,
Caným Süleymâniye bir aziz gibi durur
Öylesine görkemli, ve öylesine maðrur,
Sanki yeniden doðmuþ, Sinan’ýn ellerinde
Ilgýt ýlgýt esiyor Sarayburnu’ndan rüzgâr,
Kendine kýsmet arar, bir telaþla martýlar,
Kâh kumsalda dinlenir, kâh mavnalara konar,
Bir tuhaf durgunluk var, deniz dalgalarýnda
Göç etmiþ Çamlýca’dan eski kavak yelleri
Her bir aðaç hasretle gözlüyor güzelleri,
Belki titrer diyerek, aþk dolu gönülleri,
Bir sitem iðnesi var, çamlarýn dallarýnda
Dinlenir yorgun konak, Boðaz’ýn kucaðýnda,
Tekrar yaþarmýþ gibi, en anlamlý çaðýnda,
Yeniden bülbül þakýr, bu gönül ocaðýnda,
Unutulmuþ bir þarký, tanburun tellerinde
Bulutlar dans ediyor, Marmara’nýn üstünde,
Kýz kulesi çok yalnýz, sessiz, biraz üzgün de,
Ýstanbul biraz mahçup, Ulu Fâtih önünde,
Bu akþam bir tuhaflýk var sanki hallerinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.