ÂŞIK VEYSELE
Gelmiþ doktor bana göreyim diye
Gözü neyleyim dünyam yeter bana
Kurdum gözde görülmez eþsiz dünya
Görmeden de yazarým ey tabibim
Söyle gözü olan kadar göremiyor muyum?
Göz olmadan da yazýp söylüyorum
Asýl görmezlik nankörlüktür diyorum
Deyme tabip deyme göz neyime benim
Âþýk Veysel im çekerim gam yükümü
Ölünce sadýk dostla örtün üstümü
Bu can bu cihana söyle hiç kütsümü
Söylesinler telde namede dillerde beni
Önce çekindim ürktüm aþka yazmaya
Derler Veysel acaba kime vuruldu
Her yazan illa yazdýðýný mý yaþar
Coþa geldi sazým döküldü nameler
Dünyaya gelip destan yazanlar
Giderken cennete çevrilir mezarlar
Aþka tutulup insanlýða yazanlar
Yer mekânýn cenneti deðilmidir
12:12:2009 ( KUL FAZLI )
Fazýl þen
Büyük ustam: ÂÞIK VEYSEL E
Saygýlarýmla Nur içinde yatsýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.