SEN BENİMSİN

Kutlu Cuma seherinin son çeyreðinde,
Bir ses iþitildi…
Derin mi derin.
Öyle bir ses ki,
Tembihler eyledi;
Kesin mi kesin.

Bir ses ki, sanki ses deðil.
Lakin sen onu ses diye bil.

Bak, dedi;
Çevrene iyi bak.
Oku, dedi;
Evreni iyi oku.
Her kuvvetin tasdikçisi ol…
Her kudretin önünde saygýyla eðil.

Olanlarý yaratýlmýþtan bilme.
O kudret ve kuvvet onlarýn deðil.

Takdiste, tasdikte ýsrarlý ol.
Gücünün tükendiði yerde;
Diz baðlarýn çözüldüðünde…
Dur, bekle.

Dualar ederek yalvar, yakar.
En çok anlayýþýnýn artmasýný dile,
Büyüklükler korkutunca benliðini,
Ürperdiðinde tüm kýl diplerin…
Onca ululuðun önünde yere kapan.
Allahu ekber, Allahu ekber,
De;
Ben aciz mi acizim.

Düþün, düþün, düþün…
Senden önce düþünenlerle düþün.
Ki;
Açýlmýþ kanallardan gümrah gümrah ak.
Çöl kumlarýnýn üzerine yayýlýp sinme.
Sen, gelecek zamanlarýn suyu,
Ýlk uðradýðýn menzillerde tükenme.

Düþün, düþün, düþün…
Senden önce düþünenleri düþün.
De ki;
Bir varmýþ iki yokmuþ.
Allah’ýn kulu çokmuþ.
Yeter…
Kul kapýlarýný çalýp durma,
Bitiremezsin.
Hiçbir kulun vereceði ile yetinemezsin.

Anla artýk….
Sen benimsin diyorum….
Unutma…..
Seninle iftihar ediyorum.
Ilgýn-1992

Sosyal Medyada Paylaşın: