Bir yel eser uzaklardan.
Adýný fýsýldar;
“Deniz!” der “Hüseyin!” der
“Yusuf, Mahir, Ulaþ, Ýbrahim, Sinan!” der
Eser uzaktan, bir an,
“Geçmiþ!” der
“Gelecek!” der
“Geçmiþ gelecek!” der
“Gelecek!”
Bir yel eser uzaklardan.
Adýný fýsýldar;
“Nazým!” der “Can!” der
“Attila, Hasan Hüseyin, Ahmet, Orhan, Aziz!” der
Eser uzaktan, bir an,
“Geçmiþ!” der
“Gelecek!” der
“Geçmiþ gelecek!” der
“Gelecek yanýyor!” der
Bir yel eser uzaklardan.
Adýný fýsýldar;
“Çocuk!” der “çocuklar!” der
“Çocuklarý (onlar) memleket-in!” der
Eser uzaktan, bir an,
“Çocuk!” der
“Çocuklar!” der
“Çocuklar gelecek!” der
“Gelecek yanýyor!” der
Geçmiþte kalan 122 misali!
“Vedat!” der
En sondan en baþa,
Uzun bir yolculuk baþlar yani.
Okyanusun sonundan baþýna!
Son gündü ilk dirilen gün!
Son gün ilk dirilen gün!
Deniz Ozan ÞENTÜRK
“balaban Kent Þairleri”
Aralýk-2009