KÖYÜM BENİM

Benim adýmý babam koymuþ
Kundaðým anam sarmýþ,
Hem aðlayýp, hem gülmüþüm
Düþe, kalka büyümüþüm,
Doðduðum köy belli benim,

Köyüm bahçeli baðlýdýr,
Etrafý sýra daðlýdýr,
Deli gözler akbaþlar,
Kelleciler, tokurlar,
Hepsi birbirine baðlýdýr.

Benim köyüm, gümüþ suyudur,
Kýrk haneden sorumludur,
Yoksulluðun gözü çýksýn,
Hepsi biri diðerinden ayrý olmuþtur
Çoðusu gurbette kalmýþtýr,

Rumelinden baþlar çayým,
Ýnce ince akar suyum,
Alabalýklarým doyum, doyum,
Hiç deðiþmedi bemim huyum,
Gümüþsu’dur benim köyüm.

Örf adetim ayný bende,
Hele bir misafir gelende,
Orta oda ayný yerde,
Misafirler baþ köþede,
Gümüþsu’dur benim köyüm.

Aþlarýmýz hep bellidir,
Kartol yahnisi, ayran çorbasý,
Kavut çorbasý, helede haþlamasý,
Galacoþ var birde lor dolmasý,
Çok güzeldir benim köyüm.

Köyümde daha neler var,
Eþki lahana baþ yemekti,
Kabakbastý yanýnda geldi,
Hele birde kabuska vardý,
Ne güzeldi benim köyüm.

Çalýþkandý köyümün insanlarý,
Durdurak bilmezdi canlarý,
Gurbette kalmýþ onlarý binleri,
Yýkýlmýþ viran olmuþ, haneleri,
Çok güzeldi benim köyümün insanlarý.

Çok þeyler var, yazýlacak.
Sevgi, dolu kucak, kucak,
Zaman gelince anlayacak,
Daha neler var anlatacak,
Gümüþsuyun insanlarý,

Anlatmakla bitmez bunlar,
Sahip çýksýn köyde kalanlar.
Gül bahçesine konanlar,
Hani nerde var olanlar.
Tokuroðlu yeter bunca,

Benim köyüm çok güzeldi,
Gümüþsuyu’m çok güzeldi.







Sosyal Medyada Paylaşın: