“Hiç görenle kör bir olur mu?” yazýyor Kuran, Halimizi görmüþ de buyurmuþ, O yaradan. Kendi gözlerimizi hep yedekte tutup da, Yeþil ilkbaharlar ararýz soðuk kutupda. Boyalý basýn ne diyorsa, o hep doðrudur, Yüz yýldan fazladýr, hala acý gerçek budur. Boyalý basýn dediðim, üç beþ kapitalist, Menfaati yoksa kaka, varsa en popülist. Senaryolarý yazan eller maksatlý, kirli, Köþe yazarlarý dersen, hepten cin fikirli. Be adam; Allah sana akýl vermiþ, göz vermiþ, Aklýn paslanmýþ, gözlerin kör, bu nasýl bir iþ? Birazcýk gayret gösterip olaný anlasan, Bu kadar batýramazlardý bizleri inan. Medyanýn gösterdiðine döner kalabalýk, Gözünü yumup, peþine gidersin o anlýk. Sonradan dank eder kafana ama, nafile, Atý alanlar Üsküdar’ý geçmiþtir bile. Dostum, artýk deniz bitti, görünüyor kara, Sen gibi, gözlerini kullanmýyor Ankara. BOP’u BÝP çýkýyor, AB diyor, GAP (*)tehlikede, Vatanýný seven kalmadý mý bu ülkede? Ýnsan bunlarý yapamaz, kör olsa da gözü, Galiba vatanseverler söyleyecek son sözü...
Ekrem ÞAMA Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.