Ne güzel rengarenk güzelliklere sahip,
Gökyüzü mavinin her tonunu gururla taþýyor
Yeryüzü binbir renk ahengiyle meþkte
Dereler,göller,denizler,okyanuslar,
Kýskandýyor herbiri,güzllikleriyle
Aðaçlar,yýllara meydan okumuþ,dimdik,
Gökyüzüne el uzatmakta,köklerini derinlere,
En derinlere baðlamakta
Ya biz?
Nerdeyiz þimdi?
Bu kadar güzellik içinde
Yüreklerimiz sevda ateþiyle kavrulmuþ,
Yalnýzlýklarýmýz ve terkedilmiþlilklerimiz,
Hiçbir yere ve zamana ait olamayýþýmýz
Rüzgarýn her hareketiyle sallanýr olduk
Yerde köklerimiz,göðe uzanan ellerimiz yok
Gurur dedik aptalca…
Yalnýz ve yaralýyýz
Umutlarýmýzý gömdük bizden önce
Göremez oldu gözlerimiz
Kulaklarýmýz duymaz oldu sevda türkülerini
Zamansýz bir sonbahar yaþýyoruz
Yüreklerimiz suskun…
Ruhlarýmýz acele etmekte
Bedenlerimizi terketmek
Terkedip huzura kavuþmak için
Bir yudum huzur…
ÇÖL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.