ucube bir gecenin eteklerinde mavi elbisenin gökten yýldýzlarý söküldü kanadý ben gibi yüreðime çekilen zaman bir balyozun iç kanamalarý derine inen yeni göveren filiz gibi baþ direten serden kirlenen umutlar kendi sargýsýnda infaz
insan yalan makinesinde hayatýn kendine sarýyor gurur kýrýklarýný adaleti arýyor haklý olarak içten sevgi ekiyor ama gönül tarlasýna ihanet biçiyor yalan aþklarda mahsul hep tarlada talan
döngüsüz bumerang misali arabesk naðmelerde sarýyor bedeni ince bir hastalýk misali derinden kýrýp geçiriyor ne varsa zulada bazen adaletin kýlýcýnda gül açýyor bazen de arý misali kefesinde bal ekiyor
kefensiz hep ölüler sarýlmaz Amerikan bezine kim bilir?karanlýk odalarý celladý kendidir insanýn sonunu getirir hayatýn kral gibi yaþasa da yine ayný sargýda infaz
10.12.2009
her insan kendi topraðýnda kök salar derin boylarý olan çýnar misali ama her zaman kendi topraðýnda kefenlenmez yürek nereyi çekmiþse orada…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.