Ölüm dediðin nedir bir nefes kadar yakýn Kaçýp kurtuluþun yok gelecektir baþýna Ýnsanoðlu insansýn var mý ki baþka farkýn Doðum, ölüm tarihin yazýlacak taþýna
Gözlerin görmeyecek para, pul’u ekini Faydasý olmayacak çaðýrsan da hekimi Alacaksýn yanýna günah, sevap çekini Sorulup bakýlmadan genç ihtiyar yaþýna
Sen kendine desende ölüm henüz zamansýz Can düþmanýn Azrail, gelecektir apansýz Nefesin çýkmayacak kalacaksýn ki cansýz Boðazýn sýkýlýnca çýrpýnsan da boþuna
"Kelime-i þahadet" var iken sözlerinde Tebessüm kuruyacak o gülen yüzlerinde Kara toprak olacak öpülen gözlerinde Tüm melekler gelecek gitmese de hoþuna
Ýster gece kon dulu istersen saraylý ol Beyaz kefeni giyip baðlanýnca ayak, kol Bir mezarlýk olacak gideceðin en son yol Bakýlmadan namazda insanýn üç beþine
Yokluðunla yanarken arasa da kucaklar Bir daha yanmayacak tüttürdüðün ocaklar Baðrýna basacaktýr seni kara topraklar Ne bakarlar yaþýna nede hilal kaþýna
Necati KEÇELÝ ÝZMÝR Sosyal Medyada Paylaşın:
Necatik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.