Siyahi gözlerinden ya medet dilendim Surdum bu yýtýk þehre isyanýmý Dinledin de usulca bir ses veremedin Cana kattým parelerimi Boþunaymýþ bilemedim... Sandým aþk benim meskenim Sandým yar aþým evim Sýrtýmda hançerlerin Kana bulandý gönul bahçelerim Soldu artýk gönul çiçeklerim Nehirlerde gölgen var Hayal oldun artýk yar Gitme vaktidir bu an vakit tamam Çalmayacak bu zambak Siyahi gözlerini yad ellerden Almayacak seni fahiþe kokulu gerdeklerinden... Karabasanlar savursada ölumlerden Zambak kokmayacak artýk Hicran dolu gecelerde Savrulmaz kanýmca topragýna Çeþmelerine kurulmaz bir damla sularýna Siyahi gözlerine býraktým vefasýzlýk yeminlerini Bir de.. Yarýda kalan yanýk Ahmet’in turkulerini Odam kireç tutmuyor derdi ben aglardým Taaki benden çalana kadar Yýkýk viran eyledin bu can-ý Pusuda yatan hain yar Zambak bu aþktan gayri git siyahi siyahi
Zambak
Sosyal Medyada Paylaşın:
zambakk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.