ARKA BAHÇE...
Bazen hayalet olunca kimsesizliðim
Ve düþürünce elimden bütün oyun bilir yeteneðimin kýrýlgan
bilyelerini
Ve galiba üç oda bir salon kalabalýðýyla cezalýysam
Odam her evden gitmek istiyorsa birde
Tuhaf ama her ziftli caddede kadýn ayaklarýndan izli
Evime gel
Sýrrýyla
Çaðýrýyorsa
Yeni yetme sadakatimi
Tedaviyse bu neþe
Afrodizyaksa
Her ruj
Rimel
Çapraz dekorlu naylon çoraplarýn tanrýsýysa kadýn
Ýlkel mazeretimse
Akýl almaz
Keratalýðým
anlarým ki artýk suçum büyük
perdeleri kalýnlaþtýran arafçýsýyým
günahlarýn
gözle
görülmeyenin ardýnda kalan kadarým
Ve sen melekli kanat izi tutmayýnca aklýmdan beni
en güzel manzarýmýzdan kurtulduk
Çok isterdim arka bahçemde bekleyen atlarýmýn olmasýný...
Ve boþ banklarýmýn yanýnda
Çekirdek çýtlatýp
Baloncuk yapýnca duasýz cikletlerinden
Filistinli çocuðun endiþesinden habersiz ergen kavim
Büyüdükçe sivilcesinde ki melalsiz irin
Bir leman dergisi kalýntýsý sanýnca
Acý tebessümümü
Kendinden saymasýyla
Yaralanýnca mimiklerim
Bir daha
Sevemedim
Cennetle müjde’siz ar’sýz
Baharlarýn
El yordamýyla çoðaltýlmýþ çocuklarýnýn annelerini...
Git gide iyiye gidiyor kalbimin benzi
huyumun kuru sýký vehimleri azadedir kuraklýktan
Annemin ýlýk dualarýyla emzirdiði sütten
Çalakaþýk
Yaðmurlar iniyor
Aklýmýn antikor heveskarlýðýna
Ve çaðdaþ bir dille de olsa
Hiç Allah ’a tanrý neden demediðim geliyor aklýma
Uslu bir kusurla iliþtiriliyorum kalbime
Minnacýk adýný ve tabi ki denizi
Eski baharlarý kýþa ihbar etmekle suçlanýyorum
birde
ruhumla bedenim arasýnda ki
yedi fark nedir cevapsýzlýðýnýn
tek faili meþhuru
olmakla
kimsesizliðimin adýna
zamparalýktan
hayal meyal çekiyorum
keratalýðýmý
arsýz bir öpücükle suluyorum fahiþelerin
kulak arkasý güllerini
arka bahçemde ki
hayalet
atýma binip
dönüyorum
kimsesizliðime...
kendime sensiz dedirtmiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.