* Ulu Çýnar olarak bildiðimiz Vatan, Devlet, Millet ve Ülkemiz’e
Anadolu’dan tüm cihana, kök salan, Bir kutlu devletsin sen, Ey Ulu Çýnar. Dosta huzur, düþmana korku salan, Bir kutlu milletsin sen, Ey Ulu Çýnar.
Dallarýn gökyüzüne uzanýr yemyeþil, Sonsuza dek yaþatacak seni, bu nesil.
Tefrikadýr her zaman millete illet. Birlik, beraberlik en büyük saadet. Etle týrnak gibidir, milletle devlet. Bir kutlu vahdetsin sen, Ey Ulu Çýnar.
Birlik ol, dik dur, ne bükül, ne de eðil. Sonsuza dek yaþatacak seni, bu nesil.
Ýçimize öyle iþlemiþsin ki, hece hece, Eriþemez kimse sana, yerin çok yüce, Sevginle coþarýz, hem gündüz hem gece. Bir kutlu muhabbetsin sen, Ey Ulu Çýnar.
Özü doðru, sözü doðru, onurlu ve asîl, Sonsuza dek yaþatacak seni, bu nesil.
Düþman seni kýskanýr, hem ahâlini, Devamlý fýrsat kollar kýrmaya dalýný, Hainlere asla bildirme sýrrýný, hâlini. Bir kutlu metanetsin sen, Ey Ulu Çýnar.
Haini, alçaðý barýndýrma, hemen sil, Sonsuza dek yaþatacak seni, bu nesil.
Sen gürleþmene bak, aldýrma haine. Zarar verebilir mi bir karga, þahine? Heybetin dillere destan ve þâhâne. Bir kutlu azametsin sen, Ey Ulu Çýnar.
Dostunu, düþmanýný iyi taný, farký bil, Sonsuza dek yaþatacak seni, bu nesil. Düþmanlarýný alýp yerden yere vuran, Belalarýnýn hepsini bir bir savuran, Fýrtýnaya karþý kale gibi dik duran, Bir kutlu cesaretsin sen, Ey Ulu Çýnar.
Yayýlsýn ünün, þanýn, oba oba, il il, Sonsuza dek yaþatacak seni, bu nesil.
Gönlümüzde taht kurmuþ heybetin, Dosta nur, düþmana nârdýr vahdetin, Dilerim bir arada olsun, her bir ferdin. Bir kutlu cemiyetsin sen, Ey Ulu Çýnar.
Ulu Çýnarým bir büyük dâvayý temsil, Sonsuza dek yaþatacak seni, bu nesil.
Bir gün, bu daðýnýklýk elbet bitecek, Tüm dostlar, yine bir araya gelecek, O güzel gür dallar bir bir yeþerecek. Bir kutlu memleketsin sen, Ey Ulu Çýnar.
Yetiþtik biz, sil gözyaþlarýný artýk sil, Sonsuza dek yaþatacak seni, bu nesil.
Ahmet SANDAL
Kutlu ve Ulu bir Millet’e Saldýranlar acaba iþin farkýndalar mý?
Bugünlerde birkaç çakal sürüsü, Ýstanbul’da, Mersin’de ve özellikle Ülkemizin Güneydoðu’sunda, Diyarbakýr’da, Hakkari’de, Nusaybin’de saða-sola saldýrýyor. Halkýmýzýn huzurunu bozuyorlar. Güya göz korkusu veriyorlar. Onlara cevabýmý, bundan 7-8 sene önce yazdýðým bir þiirle veriyorum. Bu çakallara önce bir þiirle karþýlýk veriyoruz. Ancak þunu da hatýrlarýndan hiç çýkarmasýn bu çakal sürüleri. Biz Osmanlý’yýz. Gerekirse bir Osmanlý Tokadý da vururuz. Çakallar yýkýldýklarý yerden bir daha kalkamazlar. Bu çakallar ABD’nin ve Ýsrail’in Siyonist Ýtlerine hizmet eden aldanmýþlardýr. Bu çakallar okuma yazma bilirler. Ýþte aþaðýdaki bu þiiri okusunlar. Karþýlarýndaki gücün ne kadar ulu ve ne kadar kutlu olduðunu o zaman iyi anlarlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Sandal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.