Vavla Başladık Elifle Bittik

Yýllardan 1984 idi,
Erzurum da talebeyim,
Hafta sonu tatillerinde,
Lala Paþa camisine giderdik,
Camiin sað duvarýnda koca bir levha vardý,
Nemi yazýyordu,
Sadece koca bir vav,
San ki dünya haritasý gibi,
O zamanlar düþünürdüm,
Bu tek harfi niye asmýþlar,
Acaba ne demekti,
…………………………..
Birde Yunus sormaz mý,
‘Sen elif dersin hoca, manasý ne demektir’ diye
Ben henüz vavý sökemedim,
Ne bileyim elifin ne manaya geldiðini,
………………………………..
Yýllar yýllarý kovaladý,
Vavý da öðrendik elifi de,
Anlatmak bu güne imiþ,
Son okuduðum kitap ta bu þiire ilham oldu,
Aldým kalemi elime,
Ýçimden geçenleri döktüm satýra,
Eskilerden bize kalan hatýra,
……………………………..
Anne karnýnda vav gibi duruþumuz,
Dünyaya geldik iki büklüm gidiþimiz,
Kulluðun manasý vav,
Elif ulûhiyetin si mgesi,
O yüzden Allah ismi elifle baþlar,
Bizler vav gibi mütevazý olmalýyýz,
Öyle ister yaratan,
Öyle yaratmýþtý,
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
‘’Ýnsan iki büklüm olunca rahat eder anne karnýnda,
Boylu boyunca olsak ta kim rahat eder mezarýnda’’’
Musa bir dal olmuþtu Firavun un karþýsýnda,
Ama firavun un gözü elifte kalmýþtý,
Ýbrahim ateþe yar olmuþ,
Nemrut ateþe odundu,
Yunus vav olarak kurtarmýþtý kendini,
Balýðýn karnýnda,
……………………………
Evvelinde elif olan kâinat,
Ahirinde bir ilahi nefes ile vav olur,
Her zerrede görünüyor bu sanat,
Ýnsanoðlu bükülerek yay olur,
Manayý bilmeyen vav dan bi haber,
Her dara düþende o da vay eder,
Aðaç olan elif, daldan ne haber,
Dallar sallandýkça daima hay der,
…………………………………..
Ve hakkýn istediði bizden,
Hem vav ol hem de dal,
Hakka baðlýlýktýr özden,
Âlemleri seyre dal,
Bilmem nice olur hal,
Hayat bize bir masal,
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Hayat vav la baþlar elifle biter,
Tam elif olduðumuzda,
Ýmamýn kayýðýndadýr beden,
…………………….
Böylece bitti hayat,
Ýster beri al ister at,
Boþa mý geçti heyhat
Boþa gitmez asla hayrat,,

Ýþte vavla baþladýk ,elifle bitti hayat,,,

Sosyal Medyada Paylaşın: