Duy Feryadımı

Ýmbikten süzüldü döküldü tel tel
Damýdý aþkýmýz yarim erken gel
Erteleme yeter, bitsin bu hasret
Hasetlik edenler olmasýn engel.

Zaman ýþýk hýzý seninle iken
Duruyor zalimce seni beklerken
Sanýrým bu hasret beni bitirir
Ecel kol gezmekte vaktinden erken.

Sýðýnaðým sensin bu dar zamanda
Huzur bulur gönlüm senin limanda
Diyorsan ki çilen dolmadý daha
Olsun, umut var ya, bekler arkanda.

Sen kýr çiçekleri narin ve renkli
Ben de bir kelebek binbir benekli
Her defa ayrý tat, ayrý lezzet var
Bu tat kimden gelir, kim marifetli.

Duy beni ey zalim, duy feryadýmý
Ben sana mahkumum ver muradýmý
Al beni koynuna sýkýca sarýl
Diliyorsa felek silsin adýmý.

Çanakkale 09/12/2009

Sosyal Medyada Paylaşın: