hu
Karanlık oda
Ölüm bu hayatdaki en büyük gerçek
Zaman mý bu yaþanýlan acýyý hafifletecek
Yoksa akýl mý acýdan zayi olup tükenecek
Bir film þeridi gibi geçiyor yaþanýlan sahneler
Aslýnda onlar sahne deðil yaþanýlan saniyeler
Insanlar toplanýyor mahþer yeri misali
Herkes bir þey diyor kendince
Ateþ onlarýn yüreðine düþmüþcesine
Oysa onlarýn ki sadece çekiþtirme
Acýyý yaþayan oysa gidenin geride býraktýklarý
Eþi çoçuklarý kardeþleri deðer veren dostlarý
Oda bu hayatdaki diðerleri gibi bir tiyatro sanatçýsý
Kendi sahnesi kendi oyuncu arkadaþlarý
Ama artýk perde kapandý
Seyirciler yavaþ yavaþ daðýldý
Artýk perde bir daha açýlmayacak
Artýk o oyun bir daha sahne almýyacak
Oyuncu arkadaþlarý baþka sahnelere çýkacak
Oysa o kendini gömdüðü sahnesinde
Tek kiþilik bir oyun oynayacak
Karanlýk odanýn canlýlarý ve toprak ananýn sýcak kucaðý
Incitmeyin topraðýnda çiyanlar böcekler babamý
Üþütme sýcak tut toprak ana babamý
Sana emanet ettim unutma atamý
Sen sakla senden isterim
Zamaný gelince babamý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.