Açýyor elini umuda bir güzel altýndan örme saçlarýýnda uzuyor, kývrýlýyor kollarým güneþli günün sonunda Gül renginde geceye ulaþýyorum, gözlerinle yine gözlerin tebessüm süsü ile dolmuþ aðlýyorlar, kýrmýzý bir gölün kenarýnda
gecenin en parlayan iki yýldýzý oluyor bedenler aþktan baþka herþeyin çift yaratýldýðý zamanda..
Göktan Sönmez..
Sosyal Medyada Paylaşın:
st.anblue Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.