Bu aleme neler geldi,kimler geçti,
Kimini altýn gibi iþledi,nadide seçti
Kimine ad bile vermedi! Piçti...
Zarif bir dantel gibi iþlenen þu alem,
Oldu kimine zevk’ü-sefa,kimine elem.
Sýrrýn vermedi kendin bilmez yabana,
’’Dost olarak Allah yeter’’demeyen yobaza.
Kimine aldýrdý gönül yaþýyla abdest,
Sundu bir kadeh ki eyledi mest.
Açtý akýttý dostun gönlüne Ýlm’i-Ledun
’’Ölmeden evvel öldü’’ oldu meftun...
Bir sarhoþluk Ol! Tüm yek,
Gözler görürken çift,þimdi kâinat tek.
Bu yol uzun dikenli,pek meþakkat,
Terktir putlarý,masivayý, Sýr’ý-Hakikat.
Yok! Bedava Aþk’ý-Muhabbet hidayet,
Hiç dinlemez talipsen,alýr Diyet....
Bilge Göksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.