Aðlýyordu tan vaktinde sabah,
Daðlar aðlýyordu, taþlar aðlýyordu,
Yer gök aðlýyordu...
Evrendeki bütün herþey dile gelmiþ
Hep bir aðýzdan haykýrýyordu...
Gitme!
Ya RESULALLAH gitme!
Fýrtýnalar kopuyordu yýldýzlar aðlýyor,
Ketüm bir sessizlik düþmüþtü nur dolu yüreklere
Yürekler aðlýyordu.
Gözler kan çanaðýna dönüþmüþ
Medine ayaða kalkmýþ gitme! diyordu
Ya ALLAH’ý Resulü gitme!
Gitme! Gidiþinle yetim kalýr cümle alem
Sensiz ne yapar kimsesizler
Ey Efendimiz! Ey kainatýn en güzel varlýðý
Ey! nurlarýn efendisi.
Sensiz ne yapar kimsesizler..
Kime sýðýnýrýz yuvasýz kalmýþ kuþlar misali
Kimin gül kokusunu solacaðýz içimize
Ey resulum gitme! Ümmetini yetim býrakýpta gitme!
Gitme! Ya Resulallah gitme!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.