YAŞAMAYASINLIK

Parmak uçlarýmda kuruyan yalnýzlýðýmýn döküntüleri
Korunu yitirmiþ kendi külünde kararmýþ bir yürek
Yada kýsacasý
Geriye kalan bir hiçlik,

Çýplak ayaklarýmý kesen deniz kestaneleri yok ne zamandýr
Bileklerde kesikler dadanýyor sadece þimdilerde
Ve temiz deðil denizler artýk eskisi gibi
Ve özlediðim tüm denizler çok uzak,

Herhangi bir çay bahçesi tadýnda dokunabilirdim bir düþe
Yada loþ ýþýklý bir barda,beline sarýlýp güzel bir yarýnýn,
Dans edebilirdim,
Oysa kaybolduðundan beri tüm deniz kestaneleri
Sadece arabesk bir jilet arýyorum bileklerime.

Kilisede namaz kýlan Yahudi bir ateistin inancý kaldý bana
Çok bilinmeyenli bir denklemin
Hiçbir bilinmeyenini çözemiyorum,
Bütün kalemlerim kurþundan
Ve ben onlarý bir þarjöre yerleþtirmeye çalýþýyorum
Yazmak yerine,
Ki evet bazen
Kelimeler silah olabiliyor insana

Parmak uçlarýmda kuruyan yalnýzlýðýmýn cesetleri
Korunu yitirmiþ, kendi cenazesini bile kaçýrmýþ bir yürek
Yada kýsacasý
Geriye kalan bir yaþamayasýnlýk...


Sosyal Medyada Paylaşın: