Deniz Yıldızı

Fýrtýnalý bir gün.
Beklemek gerekti hava,
Durulsun.
Yok caným, bu can kaç
Fýrtýna yendi, kaç dað aþtý,
Bunlar bir tümsek kalýr.
Beklemez bizi yarýn,
Bu dava daðdan büyük ya.

Keskin bir ýslýk duyuldu...
Artýk büyük beyaz yorgandý
Kefeni, sardýkça sardý.
Koca bir muammaya sarýldý belki,
Ölüm beklemedi, vakit tamam dedi.

Takdir edilmiþ bir hayat
Kimi inanýr, kimi anlamaz ya,
Sonuçta insandýr; gönül bu
Koca bir milletin sýðdýðý,
Artýk atmýyordu.
Soðuktu bedeni, can çoktan yükselmiþti.

Geride onca mücadele içinde
Dimdik ayakta kalan,
Yýlmaz bir irade.
Kim unutur ki Rahmetliyi;
Hani deniz kýyýsýnda yýldýzlarý kurtarýrken,
Birbir denize atýyordu ya,
Ýþte fark burda;
Ýçimizde böyle yiðitçe,
Mertçe yaþayýp,
Tüm namertlere boyun eðmeyen,
Kardeþi kardeþe kýrdýrmayan
Koca bir millet ülküsü taþýyan biri
Yaþadý.
O kiþi bir tek deniz yýldýzýydý.
O ulaþtý denize; fark burda.
Yazýcýoðlu gibi inandýðýn gibi yaþarsan
Farkýn olur diðer insanlardan.

(Muhsin Yazýcýoðluna Allah’tan gani gani Rahmet diliyoruz)

(Aralýk 2009)
Sosyal Medyada Paylaşın: