MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YALNIZLIK YOLU
Mert YİĞİTCAN

YALNIZLIK YOLU



YALNIZLIK YOLU



Bin bir bilinmezliðin arasýnda bir yerdir orasý

yer ve gök birbirine karýþýr orada

*

ufuk çizgisine yürürüm ben

çaresiz, suskun, sessiz

*

kaderimin bulutlara yazýlmýþ

sisler arasýnda açýlan kapýsýndan

var oluþumun hikayesine yürürüm

*

yok oluþta’dýr belki de o derin sýr

yoksa ufuk çizgisinde mi’dir ?

kim bilir

*

yolumda bin bir acý

yol arkadaþýdýr yüreðimin

*

kederli yüzler de gözyaþý selleri var

akýp giderken kapýldýðým

alýr götürür beni o kanlý göz yaþlarý

sürükler yoksulluðun, sefaletin en büyüðüne

*

çaresiz tükenmiþliklerin derin acýlarýnda

hepsi, her yanýmda yolum olmuþlar

kan içinde insanlar

ölü kuþlar

kurumuþ aðaçlar

*

hazin bir sonbahardan bir rüzðarda savrulmakta

kupkuru yapraklarýn her birinde

çaresiz bir yaþamýn hazin hikayesi yazmakta

mazi denen o hem yalaný, hem de gerçeði anlatan

*

uzanan eller var

kopmuþ bedenlerinden kan içinde

*

yaðmur, bilmem ki hangi iklimden

alýp getirirken kanlý göz yaþlarýný

sorgular yüreðim bu hazin acýlarý

*

ne kadar insanýz ne kadar deðil?

beynimde yankýlanmakta hep bu soru

*

bir eli tutamadým

bir gözün yaþýný silemedim

*

ben þimdi buna yanarým

yorgun bir ruhum, bitik bir bedenim

aðlamaklý bir hüzün þarkýsýdýr artýk yüzler

*

ben de ne yazýk çok yazýk ki

aðlayan bir yüzü güldüremedim

*

ne kadar insaným ne kadar deðil?

Çaresizliklerdeyim ben de bu yolda

kan içerisindeyim

*

Uzatýrým ellerimi uzanmýþ ellere

Yüreðimde dokunaklý bir derin sancýyla

yürürüm her an daha da bir kanarken yüreðim

*

Çok mu zor olmalýydý

birazcýk da olsa insanca bakabilmek bütün bu acýlara

Böyle çaresiz mi olmalýydý ?

bunca insan, yaþam, yaþanmýþlýklar,

bunca anýlar böyle mi olmalýydý ?

*

bu yolun sonu nereye çýkar bilmiyorum ama,

yürüdüðüm bu acý, kan ve göz yaþý yolunda

niceleri hüzne yenik

niceleri sefil

niceleri paramparça

her bir parçasý bir kenarda

inlemekte acý içinde

*

yürümek istemiyorum ben bu yolu

üstü kalsýn be hancý

üstü kalsýn

parçalandým ben bu yolda

*

aðalarýmýz paþalarýmýz yürüsünler

bu yolun sonu her nereye çýkýyorsa

*

ufuk çizgisiymiþ

ya da kader çizgisi her ne ise

bunca acý, hüzün, bunca gözyaþýnda ben kayboldum

her bir parçam’da bir baþka yaþamýn izi

her hücrem’de bir baþka acý var artýk

hepsi hepsi tozlu raflara kaldýrýlmýþ birkaç aný

yaþanmýþ bunca hüzün mevsimi

*

iþte ben ,

bu yolda, yalnýzca hüzünler’den arta kalmýþ

kurumuþ bir sonbahar yapraðýna yazdým hikayemi

*

bir varmýþ bir yokmuþ

hep acý, hüzün, gözyaþý arasýnda yürünen bir yol varmýþ
*

kimi görerek

kimi duyarak

kimi yaþayarak anlarmýþ

bu yolun nereye çýktýðýný

*

kimi de, çok daha sonra anlarmýþ

sevginin, þefkatin, aþkýn

hele ki insanlýðýn ne olduðunu

*

bin bir ümit ile belki

ufuk çizgisine ulaþtýðýnda insan

yalnýzlýðýn ne olduðunu …





Mert YIGITCAN

Maltepe / istanbul

07 aralýk 2009

*

toprak olduðunda , topraðý anlar insan ;

ve insan olduðunda da insaný …


*

Mert YIGITCAN

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.