Ýnanmýyorsun deðil mi?
Ýnanamýyorsun seni senden de çok seveceðime...
Ýnanamýyorsun
Birlikteliðimizin mutluluk getireceðine...
Heyecan vermiyor varlýðým.
Yüreðini hoplatamýyorum yerinden,
Isýtamýyorum duygularýný...
Elim eline deðende
Tutuþmuyor avuçlarýn,
Gözlerim gözlerine vuranda
Sevda ürpertisiyle akamýyorum damarlarýna... Hücrelerine...
Belki hiç istemiyorsun
Düþlerine katýlmamý.
Hayallerinin âleminde
Yer ayýrmýyorsun sevgilerime...
Konacak dal bulamayan
Gönül kuþu gibi kaldým ortalýkta...
Yapayalnýz... Yorgun... Bitkin... Çaresiz...
Bir gün
Düþüverirsem kucaðýna ansýzýn,
Çoðu zaman tutmak isteyip
Tutamadýðým ellerinle kapat gözlerimi,
Açýk gitmesin!..
Sonra;
Alnýma dudaklarýnla yaz fermanýmý.
"Bir vicdansýz yüzünden
Garipler cennetine gitti" de!..
Muammer KILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.