HELVA YİYİN

Neredesevdiklerim, hani dostlarým.
Ömür verdiklerim ve aþýklarým.
Açýlmaz kapým, çatýk kaþlarým;
Ýçime akýttým hep gözyaþlarým.

Param varken, gücüm varken geldiniz;
Sarsýlmaz kaleydi, öyle bildiniz.
Devran döndü tersine, eþim gibi dediniz.
Nitelik kalsýn; nicelikler gidiniz.

Bir çuval þekerde ben birtaneyim.
Gönlümün içinde yüzbin haneyim.
Sevgiyi, dostu artýk neyleyim?
Küsmüþ, hýrpalanmýþ ama dik Viraneyim.

Ne isterseniz alýn vereyim.
Tek yalandan " Dostum " demeyin.
Bana gelmeyin, beni görmeyin.
Helva yiyin, ölmüþ deyin.


ENGÝN TATLITÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın: