Sahile her indiðimde deniz bana bakar Nereye dönsem gülüm Ege hep sen kokar...
Seni gülüm seni, her andýðýmda ismini, Yüreðimde dalgalar Kýyýma çarpar... Kýyýlar ve deniz gülüm hep sen kokar...
Kýyýda denize nazýr kafelerde içtiðimiz çaylar, Kurtlar gibi acýkýp yediðimiz kebaplar, Ay ýþýðýnda sarýlýp birbirimize yaptýðýmýz seranatlar, Þarkýlar ve içtiðim çaylar gülüm hep sen kokar...
Sensizliðini soluduðum her an, her dakika, Ömrümden asýrlar götürürken, Yüreðim parça, parça olup hücrelerim bölünürken Nasýl düþünürsün vefasýz seni sevmediðimi... Nasýl günahýma girersin senin için bu yürek ölürken...
Bak bulutlar kararmýþ havada nem var, Beraber ýslanalým kaldýrýmlarda gel kollarýma yar Üþümesin bedenim beni sýký, sýký sar... Kaldýrýmlar ve bulvar gülüm hep sen kokar...
Nereye gitsem nefesini hissederim, Gül kokulu tenini koklar bedenim, Dudaklarýmda taze kaldý hep seviþmelerin, Yanaklarýmda býraktýðýn buseler gülüm hep sen kokar...
Nereye dönsem hep bir anýn kokar, Nereye baksam gülüm karþýma hep siluetin çýkar...
Kazým DOÐAN 07.12.2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.