Bilmeliydin görmeden saptýðýn yolun çýkmaz olduðunu. Gecenin bir yarýsý heryer ýssýz ve karanlýk, Dýþarý da hafif,hafif çisilde’yen ýlýk bir yaz yaðmuru.
Düþüncelerinde hayâller, Yüreðinde uzun zaman dolduramadýðýn o masumane boþluk Derken; Çakan þimþeðin aydýnlattýðý oda ve ardýndan gelen, Gök gürültüsüyle kalbine saplanan Aþkýn hançeri. Kimbilir belkide bir uyanýþýn habercisi.
Birden silkinerek kendine geliþin Parmaklarýn elindeki telefonun tuþlarýna basarken, Kalbin kararýný vermiþ bile Ne olursa olsun sevecek, Mantýðýn ise þüpheci.
Ýþte böyle bir durumda karþýna çýkan , Hiç görmediðin,tanýmadýðýn Bilâ hare resimlerden görüp, Telefondaki sesine aþýk olduðun ben! Yani hayalindeki "dost ya da sevgili"(Adýný sen koy benim için ikiside Mukaddes’tir.) Sana yýllarca mutsuzluk ve acý verdim öylemi ?
Sen acýnýn ne olduðunu farkedemiyecek kadar Zavallýsýn !...
Adil Muzaffer Sosyal Medyada Paylaşın:
Adil Muzaffer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.