Bizim Kışlarımız Mandalina Kokardı

Ne yün çoraplarýmýz vardý, ne de saçörgülü bir atkýmýz.
Dað rüzgarýnda camýmýz titrer, ýslýk çalardý kapýmýz.
Kara yeleðinden çýkardýðý kösteðine bakardý dedem her seferinde,
radyoda "Akþam Haberleri" dediðinde.
O zamanlar henüz düþlerimiz camlý kutulardan yansýmazdý.
Bir sobamýz yanardý, bizim kýþlarýmýz mandalina kokardý.

Cebimde cam misketlerin þakýrtýsýný taþýrdým.
Makaralý tel arabamýn direksiyonunu onarýrdým.
Alýr önüne,kerat cetvelini sorardý bana rahmetli dayým.
Tersten sorduðu her seferinde, yedi kere sekizde takýlýrdým.
Yasaklanýrdý bütün teksas-tommiksler, mahalle maçlarý.
O zamanlar bir çift ayakkabýmýz vardý,
eskimesinler diye bir sebep aranýrdý.

Yerli malý haftasý olurdu okullarda.
Her Pazar bir filim oynatýlýrdý þehir tiyatrosunda.
Yaz tatillerinde bir boyacýnýn, ya da bir kaportacýnýn yanýna çýrak verilirdik, olmadý simit satardýk stadyumda maç olduðunda.
Büyük lükstü, gömlekli bir tezgahtar olmak kapalýçarþýda.
Büyük gururdu, cumalarý çorbacýda hesap ödemek.
O zamanlar para kazanan çocuk adam sayýlýrdý.

Anamýz babamýz gurbettelerdi, yarý öksüz sayýlýrdýk.
Bayram günlerinde içimiz sýzlar,el öperken seyirirdi alt dudaðýmýz.
Hasret çýkardý karþýmýza ziline bastýðýmýz her evden.
Radyoda "Dünyadan Haberler" dediðinde,
annemin sesini beklerdim içimden.
Ne baþýmýzý okþayan bir el vardý, ne de göðsüne yaslandýðýmýz.
Bir sobamýz yanardý, mandalina kokardý bizim kýþlarýmýz.









Sosyal Medyada Paylaşın: