DİRENİŞİM SENSİZLİĞE
Bir ben bilirim sensizliði
Bir de yüreðim hasretini
Gittin gideli ne gecelerde yýldýz kaldý
Ne de sabahlara güneþ doðdu
Yitirdim senden sonra bütün zamanlarý
Geçiremez oldum sensiz günleri
Hasretine direndikçe yokluðuna direndikçe
Bütün damarlarým seni taþýdý yüreðime
Sen bendesin ama
Ben beni terk edeli çok oldu
Ezildim gittim bu yokluðun altýnda ezildim
Bir ben bilirim sensizliði
Bir de yüreðim hasretini
Gittin ya acýlarýný býraktýn
Gittin ya özleminle yaktýn
Gittin ya boynumu büktün
Gittin ya yüreðimi yerinden söküp attýn
Senden sonra terk ettim aynalarý
Koptu gitti can bedenden gidiþinle
Koptu gitti
Bende deðil tende deðil
Bir hasret girdabý içinde
Yokluðunu bir yara gibi taþýmak
Ve seni sensiz yaþamak
Ölümdür bir baþka biçimde
Ölümdür ama kurtulmak ne mümkün
Öte dönsem hançerlenirim
Beri dönsem kurþun yerim
Mecburum, mecburum sana
Sensiz olsam da mecburum
Çünkü bir ben bilirim sensizliði
Bir de yüreðim hasretini
Bütün duygularým iþgal altýnda
Can siperim savunmasýz
Yalnýzým öyle yalnýz ki yapayalnýz
Artýk direnmiyorum yokluðuna
Sensizliðe direnmiyorum
Bir adým ötede kahýr ülkesi
Bir parmak ucu mesafesinde ölüm
Ve rýza ile teslim Azrail’e gönlüm
Çünkü bir ben bilirim sensizliði
Bir de yüreðim hasretini
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.