Yüce daðým,hep karlýsýn
Neden böyle dumanlýsýn.?
Eksilmezmi kar’ýn senin,?
Neden böyle bembeyazsýn..?
Hep beyazdýr baþýn senin,
Hiç bitmezmi kýþýn senin.?
Çokmu soðuk üþüyorsun.?
Hiç sevmezmi YÂR’in seni..?
Uçurmuþsun huma kuþun,
Mahzunlaþtý bak duruþun.
Niye çaðlar gözyaþlarýn,?
Benim gibi efkârlýsýn..?
Kurumuþ hep al güllerin.
Ötmez olmuþ bülbüllerin,
Viran olmuþ bak ellerin,
Benim gibi lâl olmuþsun..
Gel seninle dertleþelim,
Dertlerini hep dinlerim..
Ben’de bir sýrdaþ isterim.
Söylemem yada sýrlarýn..
Ýkimizde yaralýyýz,
Efkârlýyýz,sevdalýyýz.
Hem aðlarýz,hem söyleriz.
Benim gibi,dertli daðým...
Aþýklara yurt olmuþsun,
Kara kýþa yar olmuþsun,
Kuþa,kurda var olmuþsun,
Ne enginsin,dertli daðým.!
Sevdalýnýn zordur hali,
Konuþamaz lâl’dýr dili.
Çilelidir YÂR menzili,
Dile verme dertli daðým..
Ýþte geldim,ben giderim,
Fefasýzdan hep çekerim.
Gâyri YÂR’i de neylerim
Ele verme dertli daðým...
Durak YÝÐÝT
GönüllerinÞairi
KOCAELÝ
Bu ne efkâr bu ne gamdýr .
Dayanýr’mý buna bir can.?
Aðýrlarým seni amma,
De hancýyým ne de han’ým.Ensarpýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.