Gün güzelim sarmal gülüm
Ne günlerde ne ateþler yaktýk
Kýskanmadý mý atladýðýmýz pusular
Göremedik adýmlayan ayrýlýk týnýsýný
Gidiþinle kulaklarýma kelepçe vurdu
Odam þimdi loþ tenimin nemi vurdu duvarlara
Bakma bana öyle
Suskunluðuma aðýný ören örümcek
Týrtýlý mý kýskandýn yoksa
Sandýn kozandan kelebek çýkacak
Duygularýmda serbest dolaþan tayfým
Ay karanlýða oturunca
Yanlýzlýk ipimi koparan gülcem
Salma bakýþlarýný uluorta ortaya
Sende kaybolmuþluðuma yanarken dilim
Harflerini arayan alfabeyim gönlünde
Gün batýmýna sürülmüþ sýr mý kýzllýðýn
Özledim tebessüme uyanan sokaklarý
Güneþ sicimlenirken seherin kucaðýna
Düþler sokaðýný terkediyor gözler
Görmek istercesine rüyalarý çarþaflanýr sular
Çekik durma benden
Ömürleri tüketen þahin bakýþlý kartal
Hasretlere imza atarken
Ar namus deðildir yükseklerde uçmak
Gün gelir düþen bedenin hisseder
Mahmur bakýþlý serçenin þükür duasýný
Formatladým hüzün kokan karanlýðý
Uykularýmý iç içebildiðin kadar
Akan güneþimle düþlerimde dirilecek gece
Gözlerimde ayýlamayan hayal
Kalsýn þebnemlerde sorgulanmýþ burukluklar
Göksinesini çýldýrtan bulut gibi çýkma karþýma
Aðla aðla ki omzumda kalan tek damlan tutuklum olsun
Kar yaðsada ayaz düþse de topraða
Kýr yeþilin özünü taþýdýðýný gösterircesine
Gül rengine yazar sevdiðini
Nurten Tarým