Gülün Ölümü

Bembeyaz yer,
Gök üstümde maviden bir yorgan
Her adým yere atýlan bir imza,
Gelmesi beklenilen sevgiliye atýlan her adým.
An be an yaklaþmakta geçmiþim geleceðe
Yaþam ve ölüm anladým tek bu an.

Gözlerim beyaza doymuþ,
Kar her yere gelinlikler koymuþ.
Yürüdükçe soðuk olan bu beyaz pamuk,
Tüm hayalimde beni ýsýtan en büyük mutluluk.

Kýrmýzý bir gül sakladým
Tüm gece koynumda uyudu,
Sabahý öyle bir karþýladýk ki gülüm
Ben güldüm, gül güldü.

Her þey temiz ve saf
Daha onlarca dakika var
Fakat duramadým yar.
Gelmiþti çoktan yüreðim
Bende bekletmedim onu
Üþümesin yalnýz
Hemen geldim bak, tüm yüreðimle buradayýz.

Saat demir atmýþ yalnýzlýða,
Kaplumbaða hýzýnda ilerlemede.
Düþen her saniye bir devir sanki bende
Durma zaman yürü, ne olur bekleme hüzünde.

Ýki saat geçmiþ
Daha gelmemiþsin.
Artýk ümidin erimekte her saniye,
Gülüm elimde soldu, sen gelmezden.
Hayýr hayýr yüreðim,
Bak kaç zaman oldu gelmedi,
Artýk üþüyor ellerim,
Gidelim.
Gülüm sen kal burada
Tüm etraf þahid olsun da
Solarken sen soðuk karlar üstünde
Ýçimdeki sevgi, senle birlikte
Sönmekte.
Beyaz bir kefen olsun kar
Örtsün yapraklarýný
Kurumadan, donsun zaman gülüm
Ben aþkýmýn cesedini býraktým sende.

(Aralýk 2009)

Sosyal Medyada Paylaşın: