Kaldýðý yerden devam edecek yaþam. Baþým ellerimin arasýnda geçirdiðim dakikalar sona erecek. Karmaþalarým daðýlacak bir dokunuþuyla tenime bahar melteminin. Aþk eskilerden bildiðim bir masal gibi, yeniden þekillenecek hayata dönmem için.
Kýsa olan ömrün hangi dönemecinde rehin býrakýlýrki yaþam? Bir hýçkýrýða yenik düþemez ki alnýma yazýlan kader. Daðlarý denizleri büyütürsem gözlerimde vardýðým limanlardaki gemileri bir bir yakarsam yüreðimin ateþiyle.... Nasýl yaþamadan her gece dönerim ben uyku dolu yastýðýma. Aþký sararsam bembeyaz kefenlere kezzap olup ruhumu yakmazmý? Kýzgýn demirli mühürlermi yakýþýr lal dillerime.
Tükenmiþ umutlarýn girdaplarý beni çekmeden ta derinlere yüzümü yýkamalyým bahar yaðmurlarýyla. Öyle bir çýkmalýyým ki!!! hayatýn sahnesine yeniden; kýskanmalý beni acýyarak seyreden. Mutluluk çanlarý benim içinde çalar biliyorum, pembe konfetilerini benim baþýma da saçar neþeli çocuklar. Hayata bir kere doðdumu insanlar, dertlere türlü türlü çareler var.
ALEV YAVUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.