Kendi acýsýný içinde taþýyan sevgililerim geldi usuma. Bedenleri; Bütün kaleleri düþmüþ masumiyetin sýðýnaðý Bakýþlarý; Çeliði yumuþamýþ þehvetin mabedi kadýnlar. O genç O diri O el deðmemiþ güzellikleriyle kadýndý onlar...
Ayýn ondördünde ay, Bir kadýn edasýyla doðuyordu içime.
Saðýr gecelere hüznünü saðan Çok yalnýz, Çok güvensiz, Bir baþýna patikalarda dolaþan Bütün maðrurlar gibi hep uzaktan seven kadýnlar....
O zevksiz O çirkin Ve o iðreti evler Sevgi üretmiyordu soluklarýnda,neyleyim
Bil cümle hayatýn dýþýna itilmiþ kadýnlarýn Mutsuz bedenlerini düþündükçe Hala ezilip durur yüreðim.!
25,11,2000-Menemen Sosyal Medyada Paylaşın:
hanay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.