Aðladýðýnda gözünde yaþ, Acýktýðýnda çorbanda aþ’ým ben, Pikniðinde karpuzu çatlatan da benim, Fidana can veren de Çölde serap, Tarlanda bereket olurum Ovan’da göl, Ormanýnda þelaleyim.
Hatta ben olmazsam koyamazsýn hamsiyi tavaya, Malabadi köprüsünden geçemezsin karþýya. Ben dolunaya ayna, Havuzuna fýskiye, Çayýna dem olurum.
Akvaryumunda ben bakarým balýðýna, Ýstersem dalga dalga vururum kayýðýna, Benimle yangýnlar da söner, Un deðirmenin bile benimle döner, Sabah kalktýðýnda, yüzünü ben okþarým, Bazen sel olur taþarým.
Atlasýn batmadýðý, Makasýn kesmediði, benim. Alim’e "evreka" dedirten de benim, Rezilin yüzüne tükürdüðün de. Beni Dede’ne verdiðinde, Seni aziz kýlan da benim. Sevdiðin sýlaya giderken, kapý eþiðine döktüðün de. Korktuðunda aðzýn kuruyorsa ben olmadýðýmdandýr,
Ben, Gözlerinin feri, iþçinde anasýnýn aksütü gibi alýn teriyim. Çacuðuna kartopu, Raký’na buz olurum. Soðuklarda ceviz gibi doluyum.
Zaman ayný benim gibi akar, Aþýklar yakamozlara bende bakar.
Yaðdýðým sürece gökyüzünden, nehirlerde akacaðým,
Öldüðünde seni son kez, yine ben yýkayacaðým.
Su’yum ben..
Muzaffer Alper 15.01.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
proxima Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.