Kimsenin göremeyeceði kadar karanlýk bir yerde duruyordun. Kimsenin gitmeye cesaret edemediði bir yerdeydim. Ne olup bittiðini anlayamayacak kadar yýpranmýþtýn. Yorgundum... Uzak, çok uzak bir geliþti bu. Gitmeme çok yakýn... Sen de isterdin içinden geldiði gibi davranmayý. Söylemek istediklerimi söyleyebilmeyi isterdim. Ama en çok duymaný... Durduðun o karanlýk yerde görebilmeyi isterdim seni. Dokunabilmek isterdim yalnýzlýðýna. Benim en büyük düþmanýmdý o... Zamansýz... Çok zamansýz bir geliþti bu. Yüzlerce taþtan bir duvar, Yüzlerce korkudan bir kaçýþ... Keþkeleri sýðdýramayacak kadar zamansýz... Yine de... Kim bilir belki...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ArtemiSelenE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.