KARA TREN UZAKLARA GİDERKEN !..
direniş
KARA TREN UZAKLARA GİDERKEN !..
melul baktýkça sen ela gözlerime
aþkýn alev alev düþer sol yanýma
boncuk mavisi tebessümlerin
ýsýtýrken mayýs yýldýzlarýný
ýlýk bir esinti akýp gelir bahar koylarýndan ...
vurulasý dizginler kopar çayýrlarda
tay sevinçleri þaha kalkar dört nala
koklarým papatyalardaki seni
içime çekerim özlemle beklediðim hasretini
her günüm yanar sensizliði aðlarken ...
dolaþýyorum çiçekleþmiþ kýrlarda
bir sen eksiksin ellerimde
bomboþ kollarým, salýnýyorum yönü belirsiz
adýmlarým kayýp dikenli yollarda
seni býraktýðým o gül þehri bulamýyorum ...
yönüm memlekettir, Ýstanbul’dur
Akþehir’dir gençliðimi býraktýðým sokaklar
tarih olup gitti bensiz yurdum
eskidi talihsiz gönlüm ötelerde
ihtiyarlaþmýþ saçlarým bembeyazdýr yýllara ...
nasýl da öksüzdür yalnýzlýðým sensiz
sessizdir sesim, ölgündür ufuklarý süzüþüm
kimbilir kaç sevdayý yüklendi þu karatren
katar katar yol alýp giderken ötelere
ciðerimi deler efkarlý düdüðün acýmasýz!..
uzayýp gidersin beni buralarda býrakarak
el uzatýrým, çaresizdir yalvarýþlarým
dumanlarýný efkarlý savurdukça
bin kez ölür can raylar üstüne düþerek
serseri viranelerde vuslatý unutarak
dönüþü olmayan yurtlardayým sevgilim!..
Zafer Direniþ
...
03 Aralýk 2009 Perþembe 21.30 Lahey
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.