Bu genç yaþýma ölçü alýnmýþ
Gömleði kefeni ayýramadým !
Her köþe baþýna pusu salýnmýþ
Tetiði çekeni ayýramadým !
Büstümü dikmiþler dert kalesine,
Ýsyaný dökmüþler yürek sesime,
Ömrüme su veren aþk bahçesine,
Külleri ekeni ayýramadým !
O pembe hayatýn renk cümbüþünde
Döküldü gözyaþým her gülüþümde
Türkümü çalarken gönül telimde
Telleri sökeni ayýramadým !
Ortaðý olunca derdin kederin
Ýçimde ki yaram,þimdi çok derin
Ne var ki ben dertlilerden hederim
Derdini dökeni ayýramadým !
Gökyüzü karanlýk yýldýzlar sönük
Gönül nikahýmdýr sevdama dönük
Ya Rab! Ýrfanýmdýr sýrtýmdaki yük
Üstüme çökeni ayýramadým..!
M. Levent ÖZGEÇ
’Gönül Pýnarý Kitabýndan’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.