NE ÇARE

Yýllar üst üstüne katlandý durdu
Bükülen belimi, diksem ne çare…
Dertler ocaðýma geldi kamp kurdu
Oturup gözyaþý, döksem ne çare…


Uzaktan bakanlar kar yaðdý sandý,
Tez aðardý saçlar, beyaza döndü.
Umut lambalarý çabucak söndü,
Ömür bitti tekrar, yaksam ne çare…


Tozpembe görünen hayat çok sertmiþ
Yar diye baðrýma bastýðým dertmiþ
Melek kisvesiyle üstünü örtmüþ
Ýsyan etsem boþa, çeksem ne çare…


Akgül’de bir hayýr, kalmadý gitti
Mutluluk benimle, olmadý gitti
Çektim çektim çilem, dolmadý gitti
Yükümü taþýsam, yýksam ne çare…

KEMAL AKGÜL(02.12.2009)
Sosyal Medyada Paylaşın: