yaz akþamlarý buyuk adaya gitmeli arkadan bir cümbüþ radyoda ýncesaz kadehler patlamalý ardý ardýna sevenlere ayrýlanlara nice ümitlerle bakarken hayata býrakýp gitmeli arkamýzda kaderi ben çekemem bunca acýyý geçmeli oradan yere batan sarnýca gezmeli boðazýn soðuk sularýnda sarhoþluk deðil bu divane yürek aþk baþýmý döndürmüþ ne çare yok bizde akþamlarýn sabahý gezmeli doyasýya aþk kokulu sokaklarý sabah kýzkulesýne karþý kahve içsem fal baktýrsam sen çýkarmýydýn hasret bizi böyle yapan kadehler bahane köprüden geçerken nara atsam duyarmýsýn çamlýcada çay içsem kýzlara baksam kýzarýr mý kulaklarýn seni ansam kadehlere devam aþkým en iyisi sen gelinceye kadar... istanbul gecelerine istanbul sabahlarýnda uyanmaya devam etsem gelir bir gün uyandýrýr mýsýn.