gönül geldi aþk haline
titrek yürek kýpýr kýpýr
sancýlý düþlerim...
kapaklý karanlýk ardý özlemlerim
geldikçe dimaða ben inilerim.
dinmez oldu yaþ , durmaz da akar
bunlardýr benim sevda hallerim
yanar baðrým sýzým sýzýlar
sökülüverir dile gelir dizelerim
özlemin yükünü taþýyamazsa esrarý tinim
bu yaþam gayretini ben neyleyeyim.
güneþ erken bakmada nicedir yüzüme
leblerimden damlar oldu siyah inciler
tükenir beyhude varlýða inanmýþlýðým
gelecek de geçmiþe bürünür buncadýr
söylenilen söz yazýlan kalem ve sýcak toprak
sevdalarýn ardýnda gizli hayatlar
bilmemekteyim...
bu ne endiþedir bende ki!
nedendir bu bitmez hüzünler?
tozlu raflarda tutamadýðým dirilik
bu yaþamýþlýk benim
ben umudun tam içindeyim....
esra boyoðlu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.