Kocaman bir aðaçta küçük bir yapraktým Diðerlerine inat ben sararmazdým Sert bir rüzgâr eserdi, onlar düþerdi Ama ben tutunduðum dalda kýpýrdamazdým… Yýllar geçti aradan dallar büyüdü Aðaç büyüdü, ben büyüdüm Bir bulut çöreklendi aðacýma Ve en sonunda bende çürüdüm…
Toprak kucak açtý sonra. Önce bir filiz oldum Yoktu ama eski gücüm Zira yorulmuþtu bedenim Tutunduðum dallar kýrýlmýþtý tek tek Ve boþ kalmýþtý zavallý ellerim. Hala ayaktayým þimdi Ama bir rüzgâr esse inceden Sallanmaktayým.
Þimdi buluta mý kýzayým Yoksa tutunduðum dala mý? Yaþadým ya bunca yýldýr iþte Artýk yaþamasam mý?
Kocaman bir aðaçta Küçücük bir yapraktým Güzel bir kýzda kaçamaktým Diðerleri duruyor þimdi Ama ben çoktan sarardým. Elimden bir þey gelmez benim Ben peygamber deðilim Ama bana yapýlanlarý Allahýma býraktým…
Kocaman bir aðaçta, Küçücük bir yaprak. Günü geldiðinde onlarda sararacak………
Emre Vehbi ALKAN ÞÝÝRBAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
emre vehbi alkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.