Ya Saklan Yanmaya,

Deðil mi? demiþim bir zamanlar. Demiþim her nedense,
Üzmemeye yönelik olsa gerek. Geçti, ama.
Sünger oldu da kýrýldý içimdeki aðaç. Bir tek yeþil dalý kalmadý.
Artýk üzmek istiyorum.
Çok sessiz. Ve derinden. Sakýn ardýna bakmayý unutma.
Hemen orada olacaðým.
Belki geliriz göz göze. Ya kaçýr gözlerini
Ya saklan yanmamaya.

Asýl iç acýtan, sen geçtiðinde deðil, benden,
Ben geçersem, Senden.
Bunu da yeni anladým. Geçtim de anladým.
Bastým geçtim de o tuhaf sesi duydum.
Ýçimdeydi.
Artýk üzmek istiyorum.
Yalnýzca ardýna deðil her yere bak. Unutma.
Hemen orada olacaðým. Üzmeye geleceðim.
Göz göze geldiðimizde, Ya kaçýr gözlerini
Ya saklan yanmaya.


Bazen de hiç umursamayacaðým orda mýsýn? Deðil misin?
Unutacaðým gelmeyi bazen.
Artýk üzmek istiyorum. Her yere bak.
Gölgelere de, denize de, kýpýrtýlara da, akþama da.
Eve döndüðünde kapýdan girmeden,
Karanlýktaki karþý köþeye de.
Gözlerin biraz tuhafça hatta özlemle,
Yanmaya saklanmadan, Ya kaçýr gözlerini,
Ya saklan yanmaya.

ÖZDENER GÜLERYÜZ

Sosyal Medyada Paylaşın: