kimselere söylemedim kimselerde anlamadý ciðerimde görünmez hançer hep saplý kaldý gezdim tozdum uðraþtým durdum boþuna yaþamdan herhangi bir tatlý zevk alamadým
boþalan þiþelerde sýkça hep teselli aradým ölümü vuslat diye arzu ile çokça bekledim çocuklarý gençleri insafsýzca götüren ölüm kocayan bedenime insaf edipte yaklaþmadý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemal Erkoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.