Hani evcilik oynardýk seninle, Kýrýk bebek hep bende, Sen de gelen komþu teyze.. Þarkýlar söyler ,eðlenirdik, Sonra yýllar uzadý, Yaþam yaþanmaða baþlandý.. Bebekler de ,oyunlar da, O býraktýðýmýz yerde kaldý.. Þimdi susuyoruz ya sebepsiz, Eskinin özlemimidir, Ýçimizdeki o bilinmeyen his..
(02.11.2009) Sosyal Medyada Paylaşın:
kelebekkanadı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.