ŞAİRLİK BUDUR.

Acýyla tatlýyla, geçiyor yýllar.
Ýniþli çýkýþlý, bitmiyor yollar.
Gönül coþan sudur, sel gibi çaðlar.
Ýþte þair budur, gönülden yazar.

Daðlarýn baþýný, bulut kaplamýþ.
Yürek hüzünlenmiþ, aðýt baþlamýþ.
Yüce Mevla, beni böyle yaratmýþ.
Ýþte þair böyle, yürekten yazar.

Ülke dertleri de, üzer þairi.
Çaresiz yaþarýz, biz bu deviri.
Özlüyor bir çoðu, belkide Sevri.
Ýþte þair budur, özünden yazar.

Güleriz halimiz, periþan iken.
Düþman içimizde, Mehmet ölürken.
Yavaþ yavaþ hain, yurdu bölerken.
Ýþte þair böyle, hüzünden yazar.

Sanki düðün bayram, ne oldu bize.
Þaþýp kalýyorum, þu keyfinize.
Nankörlük yerleþmiþ, yüreðinize.
Ýþte þair budur, harbiden yazar.

Türkmendaðlý bilir, düþman uyumaz.
Yetkililer aciz, çare bulamaz.
Taviz verseniz de, bu barýþ olmaz.
Ýþte þair böyle, derdinden yazar.

HÝLMÝ CAN.
22.EKÝM.2009.

(2519)

Sosyal Medyada Paylaşın: