Öpülür

Hepsi hayal ama ben anlatayým
Komþu kýzý, günden güne serpilir
Ah diyorum ah bir fýrsat bulayým
Deli deli, dolu dolu öpülür

Bir gülse ölecek selam verdiði
Nasýlda periþan “komþu” gördüðü
O bilmez, elini hergün sürdüðü
Bahçe kapýsýnýn kolu öpülür

Bir akþam annemi ziyaret etse
Bakýþsak, aþk ona sirayet etse
Giderken de beni bir davet etse
O davetiyenin pulu öpülür

Ýspat etme vakti gelir rüþtümü
Tertemiz giyerim hemen üstümü
Kapýnýn önüne dikip büstümü
Sonra duvardaki zili öpülür

Bir anda ufkuma ýþýklar saçýp
"Ýçeri gel" dese, kapýyý açýp
Kestane eþikten içeri geçip
Yanaðýndan sýzan alý öpülür

Ýkram etmek adet, ona sözüm yok
Gel gör ki kahvede çayda gözüm yok
Benim öpmem lazým, baþka çözüm yok
Uzanýp saçýnýn teli öpülür

Önce saçlarýný elime alýp
Çiçek nefesini baðrýma salýp
Hani dudak denen kirazdan kalýp
Ýncitmeden saðý solu öpülür

Bedeni sýyýrýp ince maskeden
Dantele katlanmak zor iþ hakkaten
Gülleri kurtarýp ikiz takkeden
Tende býraktýðý yolu öpülür

Hafifçe kollarý okþanýr biraz
Gerdana buseler konulur az az
Göbeði es geçmek hayatta olmaz
Yanlara dolanýp beli öpülür

Hele bir baþlasam sefa sürmeye
Ara sýra gül yüzünü görmeye
Sabýr mý dayanýr mola vermeye
Pazar, pazartesi, salý öpülür

Kusura bakmayýn dalmýþým yine
Kahretsin, yarýda kalmýþým yine
Lan oðlum düþ kurmak senin neyine
Ancak kýrk metreden tülü öpülür

Zaten kýzlar öyle vermezler izin
Baharsýz çiçeksiz tükenir yazýn
Tadýna bakmadan körpecik kýzýn
Önce babasýnýn eli öpülür

Kenan Yavuzarslan


Sosyal Medyada Paylaşın: