CEYLAN AYAKLARINDA KOŞUYORUM

Bezginlik yerleþti gözlerime
yoksun?
birkaç gündür.
kötü zamamlarý saklýyor birkaç kelam
o kadar sessizdi ki dakikalar saniyeleri bekliyordu
gözpýnarýmýn baþýnda
vakit damlalardan ufak, tefek molalar vererek

bayaðý ürkmüþüm yalnýzlýktan
ceylan ayaklarýndan koþuyorum gönlüne
iliklerime kadar sýrýmsýklamdým özlemine
korkuyorum!
eninde sonunda hepten gideceksin diye.

’’Evet’’dedim.
Bu yürek gösteriþi sevmeyen sarhoþun biridir!
Haklýsýn.sabýrsýzýn biride.
yüz yýllarýn izi duruyor yüreðinde
rüzgarýn nefesinde can vere bilirde
üzgün, üzgün bunlarý geçir kafandan
hayata inancýný yitirmeden

gecenin ecel terinde
ansýsýzýn ne zaman? uyandýðýmý hatýrlýyamýyorum
acý,acý düþünüyorum
hayalin yastýðýmýn ucunda soluk soluða
seni bu kadar tedirðin eden nedir,yar? söyle bana.
yaralarýma sensizliði eklemek bin eziyetmiþken
benim için kötü þeyler düþünme
ara kendinde hatanýn tufanýný
Kurþuni bulutlar kaplamýþ yine gökyüzünü
baksana?

Ölü sokaðý turluyor ayak izlerim
ayný yerde dolanýp durmuþum
çevremde herþey beyaz ve sessizdi
yaslanmýþým ýþýðý ürkek sokak lambasýna
birbirini kovalýyor renkten mahrum düþüncelerim
kadere yalvarmaya baþladým
gökkuþaðý rengine boyansýn sevinçlerim
sýcak dokunuþa hasret biçerken paslý gönül makasým
lime, lime gidiþin
geliþine yollar kapanmýþ
nerdesin?
nerdesin?

30-11-2009
ÝST

Sosyal Medyada Paylaşın: